Анастасія Сакалоўская - мастачка-ілюстратар з Беларусі. Нарадзілася і атрымала мастацкую адукацыю ў Мінску, аформіла шэраг кніг і вокладак для выданняў беларускіх пісьменнікаў. Важнае месца ў творчасці Анастасіі займаюць ілюстрацыі для дзіцячых кніг, якія і сёння можна набыць у кнігарнях Беларусі і анлайн.
Анастасія - удзельнік і пераможца шэрагу міжнародных конкурсаў і фестываляў. Праводзіла воркшопы для дарослых і дзяцей на мерапрыемствах па ўсім свеце.
Мастачка часта працуе з рознымі сацыяльнымі тэмамі, удзельнічала ў праектах Prague Civil Society.
Трэба адзначыць, што школа беларускай кніжнай ілюстрацыі моцная і вядомая ва ўсім свеце, такія імёны як Мікалай Селяшчук, Валерый Славук, Павел Татарнікаў вядомыя ў міжнародным кантэксце. Анастасія Сакалоўская – яскравая прадстаўніца новага пакалення беларускіх мастакоў-ілюстратараў.
Праца мастака-ілюстратара заўсёды адрозніваецца скрупулёзнасцю, увагай да кожнай дэталі, адмалёўкай усіх дробязяў, дэталізацыяй візуальнай выявы. Як прафесіянал сваёй справы мастачка эксперыментуе з прыёмамі, тэхнікамі і працуе не толькі для выданняў, але і стварае самастойныя творы, якія адрозніваюцца смеласцю і асаблівым характарам.
У працах любімых мастачкай ілюстратараў, такіх як Іржы Шаламоўн, Адольф Борн, Міраслаў Шашэк, бачныя тыя рысы, якія ўласцівыя і працам Анастасіі. Дабрыня, любоў да сваіх персанажаў, гумар. Анастасія натхняецца падыходам, напрыклад, Кётэ Кольвіц і Хорста Янсэна, мастакоў, якія пагружаюць у бясконца складаную прастору чалавечага характару і душы, у экзістэнцыйную глыбіню чалавечай сутнасці праз выразную пластыку ліній і формаў.
Серыя прац, паказаных у рамках віртуальнай выставы Art.Context, уяўляе сабой скетчы, накіды, у акварэльным характары якіх можна прачытваць не толькі выявы людзей-персанажаў, але і атмасферу, і настрой вызначанага моманту, секунднага перыяду, выхапленага з кантэксту часу і месца.
Акварэль, мабыць, адзін з найбольш найскладаных матэрыялаў, не дае права на памылку, віртуозна пераліваецца ў ліха і адважна выкананых Анастасіяй працах яркімі адценнямі, кладзецца лёгка і празрыста ў цені постацяў, пазначаючы то аб'ёмны суцэльны сілуэт бабулі-прадаўшчыцы чарніц, ці то на заходзе, ці то на досвітку залатога сонца, то быццам жывыя, якія амаль зараз узнімуцца па ветры галіны дрэў. Такая вытанчанасць ліній, дакладнасць падбору тонаў і звонкая палітра колеру ў фармаце на першы погляд зманліва лёгкія, але для стварэння такіх акварэльных накідаў патрабуюцца гады прафесійнага навучання і практыкі. Таксама сам працэс стварэння акварэльных накідаў, з аднаго боку, ніколі не можа быць прадуманы да дробязяў, з другога - комплексная і складаная задача, якая патрабуе моцнай канцэнтрацыі ў кароткім моманце, як прызнаецца сама аўтар.
Анастасія расказвае пра гісторыю з'яўлення серыі гэтых работ:
«Пасля акадэміі я пачала працаваць з ілюстрацыяй, але праз нейкі час зразумела, што я крыху «затрымалася» ў крапатлівым, прадуманым працэсе. Зразумела, што мне трэба знайсці лёгкасць, стаць смялейшай. Лепшы спосаб для гэтага – акварэльныя накіды. Я выбрала акварэль як самы жывы і непрадказальны матэрыял і пакрысе пачала працаваць з накідамі, беручы сюжэты са штодзённасці. Спачатку гэта было пакутліва і складана, але паступова стала прыносіць вялікае задавальненне. Чым больш з'яўлялася свабоды, чым больш слухалася акварэль, тым больш з'яўлялася радасці ад працэсу.
Працы былі напісаны па памяці, часам з выкарыстаннем фатаграфій. Фатаграфіі я выкарыстоўваю не для змалёўвання, а як дапамогу для фіксацыі дэталяў, якія мяне зацікавілі, альбо як свайго роду напамінак пра ўражанні ці эмоцыі ад убачанага».
.jpg)
